mercredi 16 juillet 2014

Premiers jours au UZ Pellenberg/ Eerste dagen in het UZ Pellenberg



2014-07-16

Pierre est enfin à Pellenberg, mais lundi 14/07 était le jour le plus long et le plus fatigant au CTR.
Quand des ambulanciers sont venus le chercher, les infirmières ont constaté qu'ils avaient l'intention de le transporter en chaise roulante, ce qui était tout à fait hors de question. Elles ont donc renvoyé ces ambulanciers-là et on dû faire appel à une autre ambulance. Il a fallu attendre environ trois heures avant que celle-ci n'arrive.  Comme il devait quitter le CTR à 10h30 on n'avait pas prévu de repas pour lui.  Une des ses infirmières préférées est aller acheter un sandwich qu'elle a partagé avec lui.  Si ça, ce n'est pas travailler avec son cœur... je ne sais pas ce que c'est alors!

Le conducteur de l' ambulance n'avait  jamais été à Pellenberg et il a mis 75 minutes sur un trajet qui aurait dû durer environ 30 minutes, soi disant il a suivi le GPS qui l'a fait sortir de l'E40 à Boutersem plutôt que Haasrode et qui l'a mené sur toutes sortes de routes de campagne. Quelle aventure ! Heureusement, cette ambulance était équipée d'un système pneumatique de suspension sous la civière de sorte que Pierre n'a pas souffert du transport chaotique. Il devient un expert en ambulances et peut faire un classement des plus confortables.  Ce sont celles qui ont une boîte de vitesses automatique et un système pneumatique de suspension qui occupent la première place.

Sur place à l'hôpital universitaire de Pellenberg il a reçu un accueil très chaleureux. Nous avons fait la connaissance de son médecin traitant, la doctoresse Roels qui nous a présenté le fonctionnement du centre et leur modus operandi.  Elle était très aimable, agréable, claire et correcte.

La chambre de Pierre n'a pas le luxe de celle, toute rénovée, qu'il avait au CTR, mais il a une vue superbe sur la nature, de beaux vieux arbres qui lui rappellent Nieuwenhoven.  Il est au calme et le personnel soignant est  très gentil, attentif et efficace. Il est au troisième étage dans la chambre 3308.
Ici il va pouvoir faire sa revalidation dans la confiance et la sérénité. C'est avec tristesse et émotion qu'il a quitté certaines personnes soignantes au CTR qui sont des personnes extraordinaires.  

Aujourd'hui (mercredi 16/07) il a démarré son programme de revalidation. Le premier point auquel on va travailler, c'est de parvenir a lui faire adopter une position assise sans qu'il perde connaissance. Il faudra le faire pas à pas.
Début de la semaine on lui donne un horaire avec les activités prévues pour chaque jour.
Si vous désirez lui rendre une petite visite, nous vous prions de prendre contact avec moi.  Ainsi je peux vous communiquer le meilleur moment en fonction de son horaire et des visites planifiées.
Les visites lui font très plaisir, cependant Il faut tenir compte du fait qu'il est encore fort fatigué et qu'il souffre de problèmes de concentration et de mémoire. Nous voulons éviter que trop de personnes viennent en même temps, car il n'est pas en état de supporter cela.

Hier soir et ce soir il avait plus de 38° de fièvre.  On lui a fait une prise de sang afin d'en trouver la cause. On se demande s'il n'a pas de nouveau une infection urinaire.
Nous faisons entièrement confiance à l'équipe médicale et nous pensons que Pierre va pouvoir se sentir à l'aise ici de sorte qu'il pourra mettre toutes les chances de son côté pour sa revalidation.

Pierre is eindelijk in Pellenberg geland, maar maandag was een lange, vermoeiende dag voor hem.
Toen ambulanciers hem in het CTR kwamen halen, stelden de verpleegsters vast dat er een misverstand was gebeurd: ze wilden hem in een rolstoel verplaatsen....  Dus hebben ze die ambulanciers teruggestuurd en een andere wagen moeten vragen.  Pierre heeft dus een drietal uur moeten wachten vooraleer het juiste vervoermiddel kwam.  Er was geen eten voorzien voor hem (hij moest om 10:30 weg zijn) en een schat van een verpleegster op het CTR is een broodje gaan kopen die ze met Pierre gedeeld heeft. Als dat geen broederlijk delen is !
De chauffeur van de ambulance kende blijkbaar Pellenberg niet en ze zijn van Brussel via Boutersem en een heel pak landwegjes eindelijk tot bestemming geraakt na 75 minuten voor een traject dat normaal een halfuurtje zou moeten duren. (zogezegd hadden ze de GPS gevolgd....) Quelle aventure ! Gelukkig was de ziekenwagen met een pneumatische veersysteem uitgerust en heeft Pierre niet geleden onder de schokken.  Hij begint er alles van te kennen van die ziekenwagens en kan een hitparade maken van de comfortabelste:  die met automatische versnellingsbak en pneumatische vering onder de draagberrie krijgt de 4 sterren.

Ter plaatse in het UZ Pellenberg werd hij héél vriendelijk ontvangen.  Dr Roels is samen met een assistent kennis komen maken en wat uitleg komen geven.  Zeer vriendelijke dame, aangenaam, correct, duidelijk.
De kamer van Pierre, in tegenstelling met die van het CTR dat volledig gerenoveerd was, is van de jaren stilletjes, maar hij heeft zicht op de natuur, op mooie grote, oude bomen die hem aan Nieuwenhoven doen denken. Hij ligt er rustig en de verpleging is bijzonder tactvol en efficiënt. Hij ligt op het derde verdiep kamer 3308.
Hier zal hij kunnen revalideren met een gerust hart.  Hij heeft met spijt afscheid moeten nemen van sommige verpleegkundigen en paramedici  in het CTR die echt buitengewone fijne mensen zijn. 
Vandaag (woensdag) is hij al gestart met een meer intensieve revalidatie.  Het eerste punt waar men aan gaat werken is hem uiteindelijk in een zittende houding te krijgen zonder dat hij daarbij het bewustzijn verliest.  Dit zal stapje per stapje gebeuren.  Begin van de week krijgt hij een uurrooster met de revalidatieactiviteiten die hem te wachten staan.

Wil je hem een bezoekje brengen, dan vragen we om met mij contact te nemen zodat we je het beste moment kunnen aangeven in functie van zijn uurrooster en van de reeds geplande bezoeken.  De bezoekjes doen hem veel deugd, maar vergeet niet dat hij nog erg moe is en last heeft van concentratie- en geheugenstoornissen. Wij willen vermijden dat hij teveel bezoek samen zou krijgen, dat kan hij voor het ogenblik niet aan.

Gisterenavond had Pierre koorts, vanavond ook weer. Ze hebben hem een bloedstaal genomen om de oorzaak hiervan uit te pluizen, wij vermoeden dat er misschien weer een blaasontsteking aan het broeden is.
We hebben echt een gevoel van vertrouwen in de medische staf en denken dat Pierre hier gaat kunnen “thuiskomen” en het onderste van de kan halen voor zijn revalidatie.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire